Eşlerinin yıllarca hayallerini kurmuş ve en mutlu oldukları anda istemelerine rağmen eşleri ile ilişkiye giremezler. Bazılarının ilk gece ile korkuları evlenmeden önce varken ve evlenince nasıl olsa bir şekilde hal olur derken, bir kısmı da o an tanışır ilk gece korkuları ile. Bu durumda bir kısmı ilk gece korkularını görmezden gelirken bir kısmı da zamana bırakır. Zamanla ilk gece korkuları vajinismusa döner ve ilişkiye girememe tablosuna yeni problemler eklenir.
Bu gece kendimi hazırlayıp ilişkiye gireceğim der fakat sahip olduğu yanlış doğruları ile ilişkiye başlar sonuç yine aynıdır. Her deneme göz yaşıyla biter ve kendini bir kadın gibi hissedemez. Bazen ilişkiye girememe konusunda eşini de suçlayabilir, sıkıntının kendinde olduğunu bildiği halde. Zamanla ilişkiye girmeyi denemek istemez ve sürekli ertelemeye başlar. Tekrarlayan başarısızlık kişide ve eşinde zamanla vajinismusun öğrenilmiş çaresizliğine bırakır.
Öğrenilmiş çaresizlik; insanın herhangi bir sorun karşısında birçok kez başarısızlığa uğraması, bir şeyleri kısmen yapabilse de hiçbir şeyi değiştiremeyeceğini, durumun kendi kontrolü dışında geliştiği ve içinde bulunduğu bu sorunu bir daha asla yenemeyeceğine inanıp, cesaretini, kendine inancını yitirmesidir. İşte vajinismusla yaşayan kadınlar elinde olmadan istedikleri halde, başarılı bir cinsel ilişkiyi yaşayamayarak, "Bu sefer ilişkiye gireceğim" diyerek ama ilişkiye tam olarak giremeyerek öğrenilmiş çaresizlikle karşı karşıya kalırlar.
