Vajinismus Tedavisi Diyarbakır - Gizem Hanımın seans öncesi yorumları

Merhaba Ben Gizem; 1,5 yıllık evliyim. Bugün ilk seansımıza gireceğim. Benim için kabullenilmesi çok zor olan bir rahatsızlığı vajinismusu yenmek için ilk adım. Eşimle 4 yıllık görüşmemizin sonunda çok severek evlendik. Evlenmeden öncede düşündüğüm zaman da ilişkiye girmekle ilgili bir takım korkular yaşadığımın farkındaydım. Ancak bunun bu kadar büyütülecek ve bu zamana kadar uzayacak bir rahatsızlık olabileceğini hiç aklıma getirmemiştim. Balayımızda eşimle birlikte olmak isteyip de olamayınca çok büyük hayal kırıklığına uğramıştım. Severek evleniyorsunuz kendinizi ve eşinizi mutlu etmek istiyorsunuz belki de en mutlu günlerinizi yaşayacaksınız ama o dönem benim için tam anlamıyla zehir olmuştu. Şuan düşündüğümde gerçekten vakit kaybettiğimin farkındayım. Fakat bu problemi Allah’ın izniyle en kısa zamanda çözüp hayallerime kavuşmak istiyorum. Bunun içinde ilk adımı atıyorum. Yeneceğime inanıyorum.

Vajinismus Tedavisi Diyarbakır - Gizem Hanımın vajinismus hakkındaki yorumları

Merhaba Saygın Hocam Bu mektubu yaşadığım bu süreci anlatmak, belki benim yaşadıklarımı yaşayan bir kadına umut olabilmek ve siz çok değerli Saygın Hocama teşekkür etmek için yazıyorum.
Ben 27 yaşında 1.5 senelik evli bir kadınım.Diyarbakir'da yaşıyorum. Eşimle 4 yıllık bir sevgililik sürecimizden sonra çok severek evlendik ve hep hayalini kurduğumuz yuvamız kurduk. Aslında hep bir korkum olduğunun farkında olmama rağmen evlenince geçecek düşüncesi ile bu duyguyu bastırmıştım. Evlendikten sonra balayında gerçeklerle yüzleşmek zorunda kalmıştık. Bugün olacak, yarın olacak derken günler birbirini kovaladı ve ben o korkuyu hiç yenemedim. En çokta eşime haksızlık yaptığım düşüncesi ile üzülüyordum. Öyle zor zamanlar geçirdim ki aklımdaki düşünceler,korkular benim bütün özgüvenimi yerlebir etmişti. Zaten karamsar olan bir yapım bu işi daha da zorlaştırıyordu benim için. Kabullenmesi bile o kadar zordu ki. Kabullenip yardım almam gerektiğini anladığında tam 1.5 sene geçip gitmiş, ziyan olmuş kendime ve eşime hiç hak etmediğimiz mutsuzlukları yaşatmıştım. En sonunda Saygın Bey'i internetten bulup takip etmeye başladım ve diğer danisanlarının mektupları içimde umut ışıklarını yakmaya başladı. Belki birgün bende böyle bir teşekkür mektubu yazabilirim düşüncesi ile ilk randevumu aldım. Ve o gün geldi Saygın hocamla ilk görüşmeye eşimle birlikte gittik. İlk seansta Saygın hocama "Ben bilmiyorum Saygın hocam,sadece korkuyorum " demiştim. Ve gerçekten ne kadar çok bilmediğim şey varmış. Ya da bildiğim çok az bilgi ne kadar da yanlışmış. Gerçekleri öğrenip kendi benenimi tanımaya başladığım an daha da rahatlamış hissetmeye başladım. Hep bir umutla gidip umutla çıkıyordum. Ancak bahsettiğim karamsar yapım "Ya yapamazsam,başaramazsam" düşüncesini heran aklıma getiriyordu. Şehir dışından geldiğimiz için bu dönemde akraba evlerinde kalmamiz gerekti. Bu durumdan ötürü verilen egzersizleri yapamiyordum, suçluluk hissediyordum diğer taraftan bana güvenen, çözülmesini bekleyen eşimi hayal kırıklığına uğratmaktan korkuyordum. Her bir seansa gittiğimde Saygın hocamın yaklaşımı, söyledikleri aklıma bir bir kazınıyordu."Allah kimseyi secmedi beni de secmedi.
Kendine güven ,kendine yukarıdan bak. "Ne kadar iyi olduğunu anlatan" 1. Seans 2,3,4 derken "Başaracağım ben"deyip çıktım oradan. Saygın hocamın anlattıkları her gün aklımda,kulağımda... Her an hatırladım. Egzersizlerimi evde tek başıma çalıştığında kendime daha çok güvendim. Bitiyordu artık bu kabus, çok az kalmıştı, son bir gayret vardı. En sonunda eşimle denemek isteyipte başardığımızı görünce inanamadım. Beynimde nasıl ulaşılmaz, imkansız, asla yapamayacağım bir şey diye kodladıysam artık bu kadar kolay, rahat bir şekilde halledebildiğimize inanamıyordum. Üzerimde omuzlarımdan koca bir yükü atmanın mutluluğu var şimdi. Artık hayalini kurduğum anne olma fikrine bir adım daha yaklaşmış olmanın sevinci... Diğer yandan boşu boşuna harcadığım 1.5 senenin burukluğu. Durmak, geçer diye beklemek, başka kadınlara imrenerek bakmak zaman kaybı. Biz seçilmiş değiliz Allah kimseyi secmedi bizi de secmedi... Bu süreçte baba bütün doğruları gösterdiğiniz, kendime guvenmemi sağladığınız , yalnız olmadığımı hissettirdiğiniz için nazik davranışının ve güler yüzünüz için en önemlisi bu mutluluğu yaşamama vesile olduğunuz için çok teşekkür ederim Saygın hocam. İyiki sizi tanıdım, iyiki size güvendim. Diğer teşekkürler güler yüzüyle, sıcak ve samimi bakışları ile bizi karşılayan Mine ablama ve tabiki bu süreçte benden desteğini esirgemeyip sabırla bekleyen Canım eşime

Vajinismus Tedavisi Diyarbakır  - Zeynep Hanımın vajinismus hakkındaki yorumları

Zeynep (20) Bugün 4.seansa geldim. Diğer günlerden çok çok daha kolay iyi geçti. Saygın beyin sabrı hiç kimsede yoktur . Diyarbakır’da gittiğim psikologlar parmağımı vajinama koymamı istiyorlardı. Yapıyordum ama kasılmayla tiksinmeyle yapabiliyordum ;bugün çok rahat parmağımı vajinama aldım ve çok rahatım kanamam olmasına rağmen çok iyiydim ve başardım.
1.seansda ayaklarım geri geri gidiyordu. 2 seansta korkuyordum. 3. Seans’da biraz daha heyecanlıydım. 4. Seans’da güle oynaya gelebildiğimi söyleyebilirim. Burda öğrendiğim bir şey var ki korkulacak hiçbir şey yok vajinusmus’la savaşmak gerek. Evde 4 yıl erteledim bugün, yarın, hatta yaparım diye düşünüyordum. Evde iyileşecek bir şey değil. Doktor yardımı almak lazım. Siz siz olun ertelemeyin geçen 4 yılıma üzülüyorum. O tartışmalı, kavgalı günler çok şükür son buldu. Çok mutluyum.
Diyarbakır'dan Zeynep - Vajinismus hastası

Vajinismus Tedavisi Diyarbakır  - Gamze Hanımın vajinismus hakkındaki yorumları

Ben Gamze,
30 yaşındayım. 2 yıllık evliyim. EÅŸimle birbirimizi severek evlendik ama evlendikten sonra vajınusmus denilen kabusla karşılaÅŸtım. Evet benim için tam bir kabustu. BaÅŸlangıçta zamanla olur, yaparız diye düşünmüştüm ama olmadı. Çevreden hep ilk geceyle ilgili olumsuz ÅŸeyler duymuÅŸtum yıllarca ve ÅŸimdi anladım ki bunlar bilinçaltıma öyle güzel yerleÅŸmiÅŸ ki. Hep canımın yanacağını düşündüm, korktum, hatta çok korktum. Ãœstelik bunu baÅŸaramadığım için eÅŸime karşı kendimi suçlu hissettim, ona tam bir eÅŸ olamadığımı düşündüm. Bu konuyu düşünmediÄŸim bir günüm bile yoktu. Bunu düşünmek günlük yaptığım bir alışkanlık haline gelmiÅŸti. Herkes yapıyor, ben niye yapamıyorum, bende ne gibi problem var, neden benim başıma geldi? Diye diye kendimi tükettim iki yıl  boyunca. Çevrenin bebek söylemeleri de gittikçe artmaya baÅŸladı. Tabi ki benim de. EÅŸime haksızlık yaptığımı düşündüm hep ve bu korkuyu tek başıma yenemeyeceÄŸimi anladım. Artık kendimi iyi mutlu hissetmek ve eÅŸimi mutlu etmek istiyorum. Birde çocuk var. Umarım ÅŸu lanet ÅŸeyi yenerim artık. Çok yoruldum çok.
Diyarbakır'dan Gamze - Vajinismus hastası